بهاره حسینی ::
چهارشنبه 87/10/4 ساعت 10:50 عصر
اگر تو نبودی کدام واژه مرا تا عروج ما می برد؟
اگر تو نبودی سلام راکه به لبخند پاسخش میداد؟
نگاه منتظرم راه برنگاه که می بست؟
ز پشت پنجره چشمان من که را می جست؟
اگر تو نبودی کدام واژه به لبهای من گره می خورد؟
سرای خاطره ام راز دارکه می بود؟
اگر تو نبودی دلم هوای که می کرد؟
سفر به یاد که اغاز می توانستم؟
اگر تو نبودی فضای خاطره ام عطر یاد که را داشت؟
کدام واژه به جای تو ورد لب می شد؟
اگر تو نبودی دل غمدیده را چه کس می برد؟
کدام خنده مرا جان تازه ای می داد؟
کدام شرم نجیبانه اتشم می زد؟
کدام بغض غریبانه گریه سر می داد؟
اگر نبودی به شوق که اغاز می توانستم؟
به کوی که پرواز می توانستم؟
تو را به جان سپیده تو را به سوسن و شبنم
تو را به ساقه گندم تو را به سوره مریم
تو را به پاکی کوثر تو را به عمر شبنم بی تاب
تو را به رویش نیلوفرانه در مهتاب
تو را به هق هق ارام بی صدا سوگند بمان
بمان که گر تو بمانی بهار خواهد ماند
بمان که گر تو بمانی دوباره خواهم ماند دوباره خواهم خواند
برای باور فردا شبانه خواهم راند
بمان که گرتو بمانی
امید خواهد ماند
نوشته های دیگران()